Tatrzańskie Granity

Żegnajcie nam dziś Tatrzańskie Granity,
Żegnajcie nam dziś kosówki że snów,
Ku mydłu na Jurze już ruszać nam pora,
Lecz kiedyś na pewno wrócimy tu znów.

  I tarcie tych skał, Tatrzańskie Granity,
  W noc ciemną i złą nam będzie się śnić.
  Leniwie popłyną nam restu godziny,
  Wspomnienia dróg waszych przysporzy nam sił.

Niedługo ujrzymy znów w dali Bolecho,
I Skałę Aptekę sterczącą wśród wzgórz,
Ekspresy wiszące na drogach daleko,
Pakować żelastwo najwyższy czas już.

  I tarcie tych skał, Tatrzańskie Granity,
  W noc ciemną i złą nam będzie się śnić.
  Leniwie popłyną nam restu godziny,
  Wspomnienia dróg waszych przysporzy nam sił.

A torbę z Ikei w bagażnik wrzucimy,
Kierowca zawiezie nas do Kobylan,
I stalowy rydwan potoczy się ciężko,
Unikać będziemy Gówniarza Ryśka.

  I tarcie tych skał, Tatrzańskie Granity,
  W noc ciemną i złą nam będzie się śnić.
  Leniwie popłyną nam restu godziny,
  Wspomnienia dróg waszych przysporzy nam sił.

Zabłysną nam słońca ostatnie promienie,
I znów noc gdzieś w ścianie wśród ciszy i gwiazd,
Powoli i znojnie tak idą nam zjazdy,
Nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz.

  I tarcie tych skał, Tatrzańskie Granity,
  W noc ciemną i złą nam będzie się śnić.
  Leniwie popłyną nam restu godziny,
  Wspomnienia dróg waszych przysporzy nam sił.