Johny | 23 października 2017 gra terenowa impreza jura łumalaje łutowiec wspinaczka zgrupowanie

Koniec sezonu letniego

Zapraszamy na pożegnanie sezonu skałkowego w Łutowcu w dniach 27-29 października! Choć kończenie zjawisk naturalnych ustawami i plakatami to domena polityków i pewnie niektórzy z Was będą ładować w grudniu (jak w Słonecznych spadnie metr śniegu, a mediseptol zamarznie), to robi się coraz ciemniej i zimniej. 🙁 Dlatego też będzie miło posiedzieć przy jednym z ostatnich w sezonie ognisk, spróbować dotknąć skałki i przypomnieć sobie szaloną La Jura Jurę!

Atrakcją o wspólnym mianowniku z LJJ będzie GRA TERENOWA! 🙂 Tak! Tym razem o zmienionej formule, ale gwarantujemy Wam, że będziecie się wyśmienicie bawić!

Więcej konkretów na wydarzeniu facebookowym:

https://www.facebook.com/events/525169431160081/?acontext=%7B%22action_history%22%3A[%7B%22surface%22%3A%22dashboard%22%2C%22mechanism%22%3A%22calendar_tab_event%22%2C%22extra_data%22%3A%22[]%22%7D]%2C%22ref%22%3A1%2C%22source%22%3A2%7D

22426378_1652212108184236_4682167446148921155_o

 

 

Johny | 6 stycznia 2016 drytool góry tatry wspinaczka wspinanie

Suchonarzędziowi – o drytoolingu kilka słów na NIE

RKS – nowocześni kowale drytoolowego orężu – fot. RKS

 

Od pewnego czasu można zaobserwować rosnące zainteresowanie stalą. Tematem moich rozważań nie jest stal z perspektywy substancji o dużej gęstości (choć i tą właściwość często wykorzystujemy, aby poprawić dogięcie), ale jako materiał, który w pocie czoła doładowani kowale przemieniają w dziaby! 😉

Nie jestem żadnym autorytetem w dziedzinie dziabania, słabo się wspinam a do tego mam na tym polu krótki, ledwie roczny staż, więc nie będę silił się na pisanie czym jest drytooling i jak go należy postrzegać, zostawiając to jednostkom bardziej doświadczonym i opiniotwórczym. Potraktujcie poniższą wypowiedź jako subiektywne, prywatne uzewnętrznienie myśli wspinaczkowego Janusza.

Jeżeli natomiast na serio nie wiecie o co chodzi z tym całym wspinaniem na protezach, Damian Granowski (drytooling.com.pl) wykonuje świetną robotę przynosząc blask drytoolowego oświcenia w mroki wspinaczkowego średniowiecza. Może więc przedstawiony poniżej, mój własny punkt widzenia posłuży Ci za podpowiedź, czym drytooling NIE JEST. 😉 Tak więc…

…drytooling:

  • nie jest wspinaniem

DSC_0311
Gimnastyka na Attraverso Pian D8 w Grotta di Pian – fot. Ł. Stempek

Tak moi drodzy! Przeżyłem oczyszczenie mej plebejskiej, drytoolowej duszy, gdy dotarł do mnie ten fakt podczas prowadzenia zaognionej dysputy z jedną z bardziej znanych osób w środowisku wspinaczkowym. Zatem drogi drytoolowe różnią się tylko stopniem przewieszenia, odległością między chwytami i długością pasażu, co nie pozwala stawiać ich w jednym szeregu z pięknymi, wymydlonymi macankami brajlem w jurajskich połogach, kilkumetrowymi spitostradami Jacka T. i trawersowaniem Sadystówki. Cóż… skoro nie jest wspinaniem, to może uprawiamy kulturystykę alpinistyczną albo korekcyjną gimnastykę wysokościową? Sam nie wiem, może to i lepiej. Warto dodać, że Polski Związek Gimnastyczny otrzymuje dwukrotnie więcej środków z budżetu niż PZA, więc chyba się opłaca. Abstrahując, czy brydż i szachy nie są czasem sportem?

IMAG1053
Gimnastyka w Kieleckim Das Beton
_MG_8540
Kulturysta Damian w czwórce – fot. K. Żmija
  • nie przekłada się na Tatry

12239455_1675326529380381_2916998930487396264_o
MBO, Bula pod Bandziochem

Któż nie słyszał tego argumentu niech pierwszy rzuci kamieniem. No cóż, smutna prawda… Tom Ballard, Jeff Mercier, Robert Jasper, Tim Emmet i inni szerocy na 2 metry w barach panowie nie przełożyli drytoolu na góry. Może góry przełożyły im się na drytool? Na pewno nie. To tak, jakby mówić, że studia przygotowują do pracy.

Na naszym własnym podwórku warto spytać Jana Kuczerę. Pewnie potwierdzi, że nocny drytooling z plecakiem na Zakrzówku nie ma nic wspólnego z przejściem Direttissimy i Wielkiego Zacięcia na Kazalnicy Mięguszowieckiej.

Wydaje mi się, że tak, jak najlepszym analogiem górskich dróg tatrzańskich będą granitowe drogi tradowe, analogiem trudnych zimowych przechadzek w litych ścianach – trudne drytoole, a analogiem przyjemnego dreptania w zmarznietych trawkach przeplecionymi przepastnymi, trzymetrowymi progami skalnymi – hmmm… pewnie jakiś grasstooling.

UWAGA – na filmie prezentowani są słabi drytoolowcy

 

 

  • nie jest dla słabych

IMG_4207
Słaby zawodnik w Strzegowej – fot. M. Niewdana

Nie bierzesz 150 na klatę? Nie urobisz nawet M5. 50 podciągnięć i 5 szmat (w konkursie na KFG drytoolowcy dostali zakaz uczestnictwa po tym jak jeden z zawodników zgiął drążek po 35-tej) to niezbędne minimum aby móc wstawiać się w M6.

Jeżeli chcesz być silnym chłopcem, wzbudzić w sobie niespotykaną moc, po prostu zacznij drytoolować. Płeć piękna natomiast nie musi się obawiać, że po drytoolowym treningu stanie się damską wersją Conana. Spójrzcie na Angelikę Rainer, albo przede wszystkim na naszą, polską chlubę – Olgę Kosek. Można być fajną laską i z wdziękiem doginać czwórki i dziewiątki w dachach!

10641240_722237577830665_1147407106671479115_n
Na tym niepozornym zdjęciu kryje się stalowy biceps – fot. E. Stec
OlgaKosek_fotMOstrowski
Olga w Janówkowym dachu – fot. M. Ostrowski
  • nie jest dla estetów

_MG_8570-2
Mosty w Pyskowicach – fot. K. Żmija

Jesteś estetycznym grafomanem? Uwielbiasz błoto, sadzę, żwir i oglądasz TVN? Taaak! Znalazłeś swoje miejsce! Jeżeli chcesz drytoolować w Polsce musisz oswoić się z postindustrialnymi, betonowymi megalitami oraz szeroko pojętą parchowizną. Zalesione pagórki okraszone wapiennymi ostańcami pozostaną domeną wspinaczy sportowych. Suchonarzędziowcu, musisz zejść do podziemi i przyzwyczaić się, że po powrotach ze wspinania Twoi sąsiedzi pytają się gdzie Twój akordeon, bo wyglądasz jak typowy cygan.

Poza tym te wiercone chwyty… bleeee…. (http://brytan.com.pl/forum/read.php?4%2C94105%2C94262#msg-94262 – polecam przebrnąć przez ~10 kolejnych postów. Pamiętajcie o wykupieniu ubezpieczenia zdrowotnego przed wejściem na Brytana, szczególnie z pakietem na onkologię – od czytania niektórych postów można dostać raka).

 

Cygańskie obozowisko w Strzegowej
Cygańskie obozowisko w Strzegowej
_MG_8354-2
Standardowy rejon drytoolowy – z prawej przepływa ściek – fot. K. Żmija

Popieram rozsądną politykę udostępniania rejonów pod stalowe ostrza popartą merytoryczną dyskusją uzasadniającą decydentom bagnistość i parchatość niektórych rejonów klasycznych, bez agresywnej uzurpacji. Wspinanie się tam gdzie „nie wolno” tylko szkodzi naszemu ruchowi. Temu człowiekowi przypominam natomiast, że jak chce być fajny, to niech nadłoży parę kilometrów i zamiast kompromitować się pokazując swoją twarz w Lejowej, skompromituje się pokazując jak prowadzi drogi w Letanovskim Mlynie albo na Buli pod Bandziochem.

Lista rejonów gdzie można uprawiać drytooling.

 

  • nie jest dla modnych i zniewieściałych

Tak wyglądają drytoolowcy
Tak wyglądają drytoolowcy – fot. D. Granowski

Prawdziwy kult zwierzęcej siły, niebezpiecznych zabawek ze stali, ton białka i becek. Drytoolowcy są niczym Kuboty wśród tych zjebanych Crocs’ów, jak Psy przy polskich komediach romantycznych z Karolakiem, jak Tommy Lee Jones w Ściganym. Jedyna akceptowalna opcja, gdzie turkusowe puchóweczki i buty z bolcem spotykają się z podgumowanymi rękawiczkami z castoramy i nie jest to parada homo! Poza tym patrz punkt trzeci – czy ktoś widział silną ciotę?

Tak NIE wyglądają drytoolowcy
Tak NIE wyglądają drytoolowcy
Wskaż drytoolowca
Wskaż drytoolowca
  • nie jest ciekawy

Lepiej by było przejść się na siłownię, ale była zamknięta – fot. J. Badelek

Przejedź się na jakąkolwiek organizowaną w Polsce imprezę drytoolową (jest ich całe szczęście niewiele), a sam się przekonasz – nie licz na więcej atrakcji, niż w Twojej wiejskiej bibliotece podczas obchodów święta rolnika.

Co do aktu wspinania – no, rzeczywiście; mamy do dyspozycji tylko jeden rodzaj chwytu – żelazny ścisk – więc jest tak nudno, że statystyczny drytoolowiec woli pójść na siłownię, niż wstawiać się w jakieś drogi z dziabami. A propos punktu drugiego – drytooling przekłada się więc na siłownię. Do tego przytoczone wcześniej skąpe parametry drytoolowej drogi (siła · ramię · kąt nachylenia = niutonometroradian) powodują, że wspinania w drytoolu zostaje tyle, co wartościowych informacji w gazetach typu Metro, czy w Twoich notatkach z porannych wykładów.

Nic dziwnego, że z nudów w środowisku szerzy się alkoholizm (Katowice), chamstwo (Kielce) i uwalone semestry (Kraków).

MBO, Anton Suchy w trakcie delikatnego melanżu
MBO, Anton Suchy w trakcie delikatnego melanżu
NUUUUUUDYYYY
NUUUUUUDYYYY

 

Skoro teraz już wiesz, czym drytooling nie jest – nie przejmuj się tym i po prostu pójdź doładować na najbliższą siłownię.

Johny | 11 listopada 2015 dolina kobylańska impreza jura kobylany krzyż ognisko wspinaczka zgrupowanie

Zakończenie sezonu w Dolinie Kobylańskiej

Korzystając z pięknej pogody 24 października 2015 nasi klubowicze spotkali się w Dolinie Kobylańskiej na wspólnym wspinaniu i integracji. Do atrakcji należało między innymi wspólne wspinanie z liną, zdobywanie Żabiego Konia oraz boulderowanie. Początkujący adepci technik wspinaczkowych skorzystali z lin rozwieszonych przez ich starszych kolegów oraz nauczyli się zjazdów. Po zakończonym owocnym wspinaniu wszyscy integrowali się przy złotym płomieniu ogniska i złotym trunku w butelce.

Johny | 13 kwietnia 2015 dolina kobylańska kobylany ognisko wspinaczka

SAKWowe ognisko na rozpoczęcie sezonu

Wiosna w tym roku zawitała do nas dość wcześnie, zatem postanowiliśmy wykorzystać piękną pogodę i zorganizować w zeszłą sobotę, wspólne ognisko w jednej z piękniejszych dolinek podkrakowskich – Dolinie Kobylańskiej. Wydarzenie możemy zaliczyć do bardzo udanych. Dobre, wspinaczkowe nastroje dopisywały już od samego rana.

Dla początkujących sakwowiczów zorganizowane zostały „wędki”, na których mogli popróbować być może swojej pierwszej wspinaczki skalnej, a Ci bardziej zaawansowani zawsze służyli radą.  Na koniec dnia, wszyscy razem zasiedliśmy przy ognisku.

 

 

Dziękujemy za mile spędzony razem czas!